praeconius
Latin
Etymology
From praecō + -ius.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /prae̯ˈkoː.ni.us/, [präe̯ˈkoːniʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /preˈko.ni.us/, [preˈkɔːnius]
Adjective
praecōnius (feminine praecōnia, neuter praecōnium); first/second-declension adjective
- (relational) publishing, advertising
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praecōnius | praecōnia | praecōnium | praecōniī | praecōniae | praecōnia | |
| Genitive | praecōniī | praecōniae | praecōniī | praecōniōrum | praecōniārum | praecōniōrum | |
| Dative | praecōniō | praecōniō | praecōniīs | ||||
| Accusative | praecōnium | praecōniam | praecōnium | praecōniōs | praecōniās | praecōnia | |
| Ablative | praecōniō | praecōniā | praecōniō | praecōniīs | |||
| Vocative | praecōnie | praecōnia | praecōnium | praecōniī | praecōniae | praecōnia | |
Related terms
- praecō
- praecōnium
References
- “praeconius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praeconius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praeconius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- praeconius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette