praecogitatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praecōgitō
Participle
praecōgitātus m (feminine praecōgitāta, neuter praecōgitātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praecōgitātus | praecōgitāta | praecōgitātum | praecōgitātī | praecōgitātae | praecōgitāta | |
Genitive | praecōgitātī | praecōgitātae | praecōgitātī | praecōgitātōrum | praecōgitātārum | praecōgitātōrum | |
Dative | praecōgitātō | praecōgitātae | praecōgitātō | praecōgitātīs | praecōgitātīs | praecōgitātīs | |
Accusative | praecōgitātum | praecōgitātam | praecōgitātum | praecōgitātōs | praecōgitātās | praecōgitāta | |
Ablative | praecōgitātō | praecōgitātā | praecōgitātō | praecōgitātīs | praecōgitātīs | praecōgitātīs | |
Vocative | praecōgitāte | praecōgitāta | praecōgitātum | praecōgitātī | praecōgitātae | praecōgitāta |