praecipito
Latin
Etymology
From praeceps (“head foremost, headlong”), from prae- (“before”) + caput (“head”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /prae̯ˈki.pi.toː/, [präe̯ˈkɪpɪt̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /preˈt͡ʃi.pi.to/, [preˈt͡ʃiːpit̪o]
(Classical) IPA(key): /prae̯ˈki.pi.toː/, [präe̯ˈkɪpɪt̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /preˈt͡ʃi.pi.to/, [preˈt͡ʃiːpit̪o]
Verb
praecipitō (present infinitive praecipitāre, perfect active praecipitāvī, supine praecipitātum); first conjugation
- I cast down; I throw headlong.
Conjugation
Conjugation of praecipitō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | praecipitō | praecipitās | praecipitat | praecipitāmus | praecipitātis | praecipitant |
imperfect | praecipitābam | praecipitābās | praecipitābat | praecipitābāmus | praecipitābātis | praecipitābant | |
future | praecipitābō | praecipitābis | praecipitābit | praecipitābimus | praecipitābitis | praecipitābunt | |
perfect | praecipitāvī | praecipitāvistī | praecipitāvit | praecipitāvimus | praecipitāvistis | praecipitāvērunt, praecipitāvēre | |
pluperfect | praecipitāveram | praecipitāverās | praecipitāverat | praecipitāverāmus | praecipitāverātis | praecipitāverant | |
future perfect | praecipitāverō | praecipitāveris | praecipitāverit | praecipitāverimus | praecipitāveritis | praecipitāverint | |
passive | present | praecipitor | praecipitāris, praecipitāre | praecipitātur | praecipitāmur | praecipitāminī | praecipitantur |
imperfect | praecipitābar | praecipitābāris, praecipitābāre | praecipitābātur | praecipitābāmur | praecipitābāminī | praecipitābantur | |
future | praecipitābor | praecipitāberis, praecipitābere | praecipitābitur | praecipitābimur | praecipitābiminī | praecipitābuntur | |
perfect | praecipitātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | praecipitātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | praecipitātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | praecipitem | praecipitēs | praecipitet | praecipitēmus | praecipitētis | praecipitent |
imperfect | praecipitārem | praecipitārēs | praecipitāret | praecipitārēmus | praecipitārētis | praecipitārent | |
perfect | praecipitāverim | praecipitāverīs | praecipitāverit | praecipitāverīmus | praecipitāverītis | praecipitāverint | |
pluperfect | praecipitāvissem | praecipitāvissēs | praecipitāvisset | praecipitāvissēmus | praecipitāvissētis | praecipitāvissent | |
passive | present | praecipiter | praecipitēris, praecipitēre | praecipitētur | praecipitēmur | praecipitēminī | praecipitentur |
imperfect | praecipitārer | praecipitārēris, praecipitārēre | praecipitārētur | praecipitārēmur | praecipitārēminī | praecipitārentur | |
perfect | praecipitātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | praecipitātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | praecipitā | — | — | praecipitāte | — |
future | — | praecipitātō | praecipitātō | — | praecipitātōte | praecipitantō | |
passive | present | — | praecipitāre | — | — | praecipitāminī | — |
future | — | praecipitātor | praecipitātor | — | — | praecipitantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | praecipitāre | praecipitāvisse | praecipitātūrum esse | praecipitārī | praecipitātum esse | praecipitātum īrī | |
participles | praecipitāns | — | praecipitātūrus | — | praecipitātus | praecipitandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
praecipitandī | praecipitandō | praecipitandum | praecipitandō | praecipitātum | praecipitātū |
Derived terms
- praecipitāns
- praecipitātiō
- praecipitātor
- praecipitium
Descendants
- Catalan: precipitar
- French: précipiter
- Italian: precipitare
- Portuguese: precipitar
- Spanish: precipitar
References
- “praecipito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praecipito”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praecipito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- the Nile rushes down from very high mountains: Nilus praecipitat ex altissimis montibus
- to depose, bring down a person from his elevated position: aliquem ex altissimo dignitatis gradu praecipitare (Dom. 37. 98)
- the Nile rushes down from very high mountains: Nilus praecipitat ex altissimis montibus
- precipitate in The Century Dictionary, New York, N.Y.: The Century Co., 1911