praecerpo
Latin
Alternative forms
- praecarpo
Etymology
From prae- + carpo
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /prae̯ˈker.poː/, [prae̯ˈkɛr.poː]
Verb
praecerpō (present infinitive praecerpere, perfect active praecerpsī, supine praecerptum); third conjugation
- I pluck, pick, harvest beforehand, or before the right time
- I lessen or diminish
Conjugation
| Conjugation of praecerpō (third conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | praecerpō | praecerpis | praecerpit | praecerpimus | praecerpitis | praecerpunt |
| imperfect | praecerpēbam | praecerpēbās | praecerpēbat | praecerpēbāmus | praecerpēbātis | praecerpēbant | |
| future | praecerpam | praecerpēs | praecerpet | praecerpēmus | praecerpētis | praecerpent | |
| perfect | praecerpsī | praecerpsistī | praecerpsit | praecerpsimus | praecerpsistis | praecerpsērunt, praecerpsēre | |
| pluperfect | praecerpseram | praecerpserās | praecerpserat | praecerpserāmus | praecerpserātis | praecerpserant | |
| future perfect | praecerpserō | praecerpseris | praecerpserit | praecerpserimus | praecerpseritis | praecerpserint | |
| passive | present | praecerpor | praecerperis, praecerpere | praecerpitur | praecerpimur | praecerpiminī | praecerpuntur |
| imperfect | praecerpēbar | praecerpēbāris, praecerpēbāre | praecerpēbātur | praecerpēbāmur | praecerpēbāminī | praecerpēbantur | |
| future | praecerpar | praecerpēris, praecerpēre | praecerpētur | praecerpēmur | praecerpēminī | praecerpentur | |
| perfect | praecerptus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | praecerptus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | praecerptus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | praecerpam | praecerpās | praecerpat | praecerpāmus | praecerpātis | praecerpant |
| imperfect | praecerperem | praecerperēs | praecerperet | praecerperēmus | praecerperētis | praecerperent | |
| perfect | praecerpserim | praecerpserīs | praecerpserit | praecerpserīmus | praecerpserītis | praecerpserint | |
| pluperfect | praecerpsissem | praecerpsissēs | praecerpsisset | praecerpsissēmus | praecerpsissētis | praecerpsissent | |
| passive | present | praecerpar | praecerpāris, praecerpāre | praecerpātur | praecerpāmur | praecerpāminī | praecerpantur |
| imperfect | praecerperer | praecerperēris, praecerperēre | praecerperētur | praecerperēmur | praecerperēminī | praecerperentur | |
| perfect | praecerptus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | praecerptus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | praecerpe | — | — | praecerpite | — |
| future | — | praecerpitō | praecerpitō | — | praecerpitōte | praecerpuntō | |
| passive | present | — | praecerpere | — | — | praecerpiminī | — |
| future | — | praecerpitor | praecerpitor | — | — | praecerpuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | praecerpere | praecerpsisse | praecerptūrus esse | praecerpī | praecerptus esse | praecerptum īrī | |
| participles | praecerpēns | — | praecerptūrus | — | praecerptus | praecerpendus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| praecerpendī | praecerpendō | praecerpendum | praecerpendō | praecerptum | praecerptū | ||
Derived terms
- praecerptus
References
- praecerpo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praecerpo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praecerpo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette