poświadczyć
Polish
Etymology
From po- + świadczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈɕfjat.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -att͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: po‧świad‧czyć
Verb
poświadczyć pf (imperfective poświadczać)
- (transitive, law) to testify, to bear witness to, to notarise
Conjugation
Conjugation of poświadczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | poświadczyć | |||||
future tense | 1st | poświadczę | poświadczymy | |||
2nd | poświadczysz | poświadczycie | ||||
3rd | poświadczy | poświadczą | ||||
impersonal | poświadczy się | |||||
past tense | 1st | poświadczyłem | poświadczyłam | poświadczyliśmy | poświadczyłyśmy | |
2nd | poświadczyłeś | poświadczyłaś | poświadczyliście | poświadczyłyście | ||
3rd | poświadczył | poświadczyła | poświadczyło | poświadczyli | poświadczyły | |
impersonal | poświadczono | |||||
conditional | 1st | poświadczyłbym | poświadczyłabym | poświadczylibyśmy | poświadczyłybyśmy | |
2nd | poświadczyłbyś | poświadczyłabyś | poświadczylibyście | poświadczyłybyście | ||
3rd | poświadczyłby | poświadczyłaby | poświadczyłoby | poświadczyliby | poświadczyłyby | |
impersonal | poświadczono by | |||||
imperative | 1st | niech poświadczę | poświadczmy | |||
2nd | poświadcz | poświadczcie | ||||
3rd | niech poświadczy | niech poświadczą | ||||
passive adjectival participle | poświadczony | poświadczona | poświadczone | poświadczeni | poświadczone | |
anterior adverbial participle | poświadczywszy | |||||
verbal noun | poświadczenie |
Further reading
- poświadczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poświadczyć in Polish dictionaries at PWN