połakomić
Polish
Etymology
From po- + łakomić.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.waˈkɔ.mit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔmit͡ɕ
- Syllabification: po‧ła‧ko‧mić
Verb
połakomić pf
- (reflexive) to covet, to help oneself [+ na (accusative) = to something]
- Synonyms: połasić się, połaszczyć się, złasić się
Conjugation
Conjugation of połakomić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | połakomić | |||||
| future tense | 1st | połakomię | połakomimy | |||
| 2nd | połakomisz | połakomicie | ||||
| 3rd | połakomi | połakomią | ||||
| impersonal | połakomi się | |||||
| past tense | 1st | połakomiłem | połakomiłam | połakomiliśmy | połakomiłyśmy | |
| 2nd | połakomiłeś | połakomiłaś | połakomiliście | połakomiłyście | ||
| 3rd | połakomił | połakomiła | połakomiło | połakomili | połakomiły | |
| impersonal | połakomiono | |||||
| conditional | 1st | połakomiłbym | połakomiłabym | połakomilibyśmy | połakomiłybyśmy | |
| 2nd | połakomiłbyś | połakomiłabyś | połakomilibyście | połakomiłybyście | ||
| 3rd | połakomiłby | połakomiłaby | połakomiłoby | połakomiliby | połakomiłyby | |
| impersonal | połakomiono by | |||||
| imperative | 1st | niech połakomię | połakommy | |||
| 2nd | połakom | połakomcie | ||||
| 3rd | niech połakomi | niech połakomią | ||||
| anterior adverbial participle | połakomiwszy | |||||
| verbal noun | połakomienie | |||||
Related terms
adjective
- łakomy
nouns
- łakocie
- łakomczuch
verb
- łaknąć
Further reading
- połakomić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- połakomić in Polish dictionaries at PWN