powiernik
Polish
Etymology
powierzyć + -nik
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈvʲɛr.ɲik/
Audio (file)
Noun
powiernik m pers (feminine powierniczka)
- trustee, fiduciary
- confidant
Declension
declension of powiernik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | powiernik | powiernicy |
| genitive | powiernika | powierników |
| dative | powiernikowi | powiernikom |
| accusative | powiernika | powierników |
| instrumental | powiernikiem | powiernikami |
| locative | powierniku | powiernikach |
| vocative | powierniku | powiernicy |
Derived terms
- powiernictwo
- powierniczy
Related terms
- powierzać
Further reading
- powiernik in Polish dictionaries at PWN