poufalić

Polish

From poufały +‎ -ić.

poufalić impf (perfective spoufalić)

(transitive) to familiarize (make familiar)
Synonyms: bratać, spoufalać
(reflexive) to familiarize (become familiar)
Synonyms: bratać się, spoufalać się
(reflexive) to schmooze

Conjugation of poufalić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poufalić
present tense	1^st	poufalę			poufalimy
	2^nd	poufalisz			poufalicie
	3^rd	poufali			poufalą
	impersonal	poufali się
past tense	1^st	poufaliłem	poufaliłam		poufaliliśmy	poufaliłyśmy
	2^nd	poufaliłeś	poufaliłaś		poufaliliście	poufaliłyście
	3^rd	poufalił	poufaliła	poufaliło	poufalili	poufaliły
	impersonal	poufalono
future tense	1^st	będę poufalił, będę poufalić	będę poufaliła, będę poufalić		będziemy poufalili, będziemy poufalić	będziemy poufaliły, będziemy poufalić
	2^nd	będziesz poufalił, będziesz poufalić	będziesz poufaliła, będziesz poufalić		będziecie poufalili, będziecie poufalić	będziecie poufaliły, będziecie poufalić
	3^rd	będzie poufalił, będzie poufalić	będzie poufaliła, będzie poufalić	będzie poufaliło, będzie poufalić	będą poufalili, będą poufalić	będą poufaliły, będą poufalić
	impersonal	będzie poufalić się
conditional	1^st	poufaliłbym	poufaliłabym		poufalilibyśmy	poufaliłybyśmy
	2^nd	poufaliłbyś	poufaliłabyś		poufalilibyście	poufaliłybyście
	3^rd	poufaliłby	poufaliłaby	poufaliłoby	poufaliliby	poufaliłyby
	impersonal	poufalono by
imperative	1^st	niech poufalę			poufalmy
	2^nd	poufal			poufalcie
	3^rd	niech poufali			niech poufalą
active adjectival participle		poufalący	poufaląca	poufalące	poufalący	poufalące
passive adjectival participle		poufalony	poufalona	poufalone	poufaleni	poufalone
contemporary adverbial participle		poufaląc
verbal noun		poufalenie

verbs

adverb

noun