potrajać

potrajać

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈtra.jat͡ɕ/
• Rhymes: -ajat͡ɕ
• Syllabification: po‧tra‧jać

Verb

potrajać impf (perfective potroić)

1. (transitive) to triple (make thrice as large)
2. (reflexive) to triple (become thrice as large)

Conjugation

Conjugation of potrajać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		potrajać
present tense	1st	potrajam			potrajamy
	2nd	potrajasz			potrajacie
	3rd	potraja			potrajają
	impersonal	potraja się
past tense	1st	potrajałem	potrajałam		potrajaliśmy	potrajałyśmy
	2nd	potrajałeś	potrajałaś		potrajaliście	potrajałyście
	3rd	potrajał	potrajała	potrajało	potrajali	potrajały
	impersonal	potrajano
future tense	1st	będę potrajał, będę potrajać	będę potrajała, będę potrajać		będziemy potrajali, będziemy potrajać	będziemy potrajały, będziemy potrajać
	2nd	będziesz potrajał, będziesz potrajać	będziesz potrajała, będziesz potrajać		będziecie potrajali, będziecie potrajać	będziecie potrajały, będziecie potrajać
	3rd	będzie potrajał, będzie potrajać	będzie potrajała, będzie potrajać	będzie potrajało, będzie potrajać	będą potrajali, będą potrajać	będą potrajały, będą potrajać
	impersonal	będzie potrajać się
conditional	1st	potrajałbym	potrajałabym		potrajalibyśmy	potrajałybyśmy
	2nd	potrajałbyś	potrajałabyś		potrajalibyście	potrajałybyście
	3rd	potrajałby	potrajałaby	potrajałoby	potrajaliby	potrajałyby
	impersonal	potrajano by
imperative	1st	niech potrajam			potrajajmy
	2nd	potrajaj			potrajajcie
	3rd	niech potraja			niech potrajają
active adjectival participle		potrajający	potrajająca	potrajające	potrajający	potrajające
passive adjectival participle		potrajany	potrajana	potrajane	potrajani	potrajane
contemporary adverbial participle		potrajając
verbal noun		potrajanie

Further reading

• potrajać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• potrajać in Polish dictionaries at PWN