posłuszeństwo
Polish
Etymology
From posłuszny + -stwo.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.swuˈʂɛɲ.stfɔ/
Noun
posłuszeństwo n
- obedience
Declension
declension of posłuszeństwo
singular | |
---|---|
nominative | posłuszeństwo |
genitive | posłuszeństwa |
dative | posłuszeństwu |
accusative | posłuszeństwo |
instrumental | posłuszeństwem |
locative | posłuszeństwie |
vocative | posłuszeństwo |
Further reading
- posłuszeństwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- posłuszeństwo in Polish dictionaries at PWN