posądzić
See also: posadzić
Polish
Etymology
From po- + sądzić.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈsɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
- Syllabification: po‧są‧dzić
Verb
posądzić pf (imperfective posądzać)
- (transitive) to impute, to suspect (to believe someone to be guilty) [+ o (accusative) = (someone) of something]
- (reflexive) to suspect each other
Conjugation
Conjugation of posądzić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | posądzić | |||||
future tense | 1st | posądzę | posądzimy | |||
2nd | posądzisz | posądzicie | ||||
3rd | posądzi | posądzą | ||||
impersonal | posądzi się | |||||
past tense | 1st | posądziłem | posądziłam | posądziliśmy | posądziłyśmy | |
2nd | posądziłeś | posądziłaś | posądziliście | posądziłyście | ||
3rd | posądził | posądziła | posądziło | posądzili | posądziły | |
impersonal | posądzono | |||||
conditional | 1st | posądziłbym | posądziłabym | posądzilibyśmy | posądziłybyśmy | |
2nd | posądziłbyś | posądziłabyś | posądzilibyście | posądziłybyście | ||
3rd | posądziłby | posądziłaby | posądziłoby | posądziliby | posądziłyby | |
impersonal | posądzono by | |||||
imperative | 1st | niech posądzę | posądźmy | |||
2nd | posądź | posądźcie | ||||
3rd | niech posądzi | niech posądzą | ||||
passive adjectival participle | posądzony | posądzona | posądzone | posądzeni | posądzone | |
anterior adverbial participle | posądziwszy | |||||
verbal noun | posądzenie |
Further reading
- posądzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- posądzić in Polish dictionaries at PWN