postremogenitum

postremogenitum

Latin

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /pos.treː.moːˈɡe.ni.tum/, [pɔs.treː.moːˈɡɛ.nɪ.tũ]

Adjective

postrēmōgenitum

1. nominative neuter singular of postrēmōgenitus
   • 1734, Jean-Baptiste du Hamel, Theologia Speculatrix et Practica I, page 212

     Poſtremogenitum non factum ſic accipit, quod non ſit ipſum opificium iis quæ per ipſum facta ſunt ſimile.