posiadacz
Polish
Etymology
From posiadać (“to own, possess”) + -acz.
Pronunciation
IPA(key): /pɔˈɕa.dat͡ʂ/
Noun
posiadacz m pers (feminine posiadaczka)
- holder, bearer
- owner, possessor
- proprietor
Declension
declension of posiadacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | posiadacz | posiadacze |
| genitive | posiadacza | posiadaczy |
| dative | posiadaczowi | posiadaczom |
| accusative | posiadacza | posiadaczy |
| instrumental | posiadaczem | posiadaczami |
| locative | posiadaczu | posiadaczach |
| vocative | posiadaczu | posiadacze |
Synonyms
- (bearer): okaziciel
- (owner): właściciel
Related terms
- posiadanie
- posiadłość
Further reading
- posiadacz in Polish dictionaries at PWN