porzucić
Polish
Etymology
From po- + rzucić.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈʐu.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: po‧rzu‧cić
Verb
porzucić pf (imperfective porzucać)
- (transitive) to abandon, to give up, to leave
- (transitive) to quit (a job)
Conjugation
Conjugation of porzucić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | porzucić | |||||
future tense | 1st | porzucę | porzucimy | |||
2nd | porzucisz | porzucicie | ||||
3rd | porzuci | porzucą | ||||
impersonal | porzuci się | |||||
past tense | 1st | porzuciłem | porzuciłam | porzuciliśmy | porzuciłyśmy | |
2nd | porzuciłeś | porzuciłaś | porzuciliście | porzuciłyście | ||
3rd | porzucił | porzuciła | porzuciło | porzucili | porzuciły | |
impersonal | porzucono | |||||
conditional | 1st | porzuciłbym | porzuciłabym | porzucilibyśmy | porzuciłybyśmy | |
2nd | porzuciłbyś | porzuciłabyś | porzucilibyście | porzuciłybyście | ||
3rd | porzuciłby | porzuciłaby | porzuciłoby | porzuciliby | porzuciłyby | |
impersonal | porzucono by | |||||
imperative | 1st | niech porzucę | porzućmy | |||
2nd | porzuć | porzućcie | ||||
3rd | niech porzuci | niech porzucą | ||||
passive adjectival participle | porzucony | porzucona | porzucone | porzuceni | porzucone | |
anterior adverbial participle | porzuciwszy | |||||
verbal noun | porzucenie |
Further reading
- porzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- porzucić in Polish dictionaries at PWN