poruczać

Polish

From poruczyć +‎ -ać.

poruczać impf (perfective poruczyć)

(transitive, literary) to commit, to commission, to entrust, to charge [+accusative = something] [+dative = to someone]
Synonyms: polecać, powierzać, zlecać

Conjugation of poruczać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poruczać
present tense	1^st	poruczam			poruczamy
	2^nd	poruczasz			poruczacie
	3^rd	porucza			poruczają
	impersonal	porucza się
past tense	1^st	poruczałem	poruczałam		poruczaliśmy	poruczałyśmy
	2^nd	poruczałeś	poruczałaś		poruczaliście	poruczałyście
	3^rd	poruczał	poruczała	poruczało	poruczali	poruczały
	impersonal	poruczano
future tense	1^st	będę poruczał, będę poruczać	będę poruczała, będę poruczać		będziemy poruczali, będziemy poruczać	będziemy poruczały, będziemy poruczać
	2^nd	będziesz poruczał, będziesz poruczać	będziesz poruczała, będziesz poruczać		będziecie poruczali, będziecie poruczać	będziecie poruczały, będziecie poruczać
	3^rd	będzie poruczał, będzie poruczać	będzie poruczała, będzie poruczać	będzie poruczało, będzie poruczać	będą poruczali, będą poruczać	będą poruczały, będą poruczać
	impersonal	będzie poruczać się
conditional	1^st	poruczałbym	poruczałabym		poruczalibyśmy	poruczałybyśmy
	2^nd	poruczałbyś	poruczałabyś		poruczalibyście	poruczałybyście
	3^rd	poruczałby	poruczałaby	poruczałoby	poruczaliby	poruczałyby
	impersonal	poruczano by
imperative	1^st	niech poruczam			poruczajmy
	2^nd	poruczaj			poruczajcie
	3^rd	niech porucza			niech poruczają
active adjectival participle		poruczający	poruczająca	poruczające	poruczający	poruczające
passive adjectival participle		poruczany	poruczana	poruczane	poruczani	poruczane
contemporary adverbial participle		poruczając
verbal noun		poruczanie

noun