porgere

porgere

Italian

Etymology

Inherited from Latin porrigere.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔr.d͡ʒe.re/, /ˈpor.d͡ʒe.re/[1]
• Rhymes: -ɔrdʒere, -ordʒere
• Hyphenation: pòr‧ge‧re, pór‧ge‧re

Verb

pòrgere or pórgere (first-person singular present pòrgo or pórgo, first-person singular past historic pòrsi or pórsi, past participle pòrto or pórto, auxiliary avére)

1. (transitive) to hand, give
2. (transitive) to hold out

Conjugation

    Conjugation of pòrgere or pórgere (root-stressed -ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)

infinitive	pòrgere, pórgere
auxiliary verb		avére	gerund		porgèndo
present participle		porgènte	past participle		pòrto, pórto
person	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
indicative	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	pòrgo, pórgo	pòrgi, pórgi	pòrge, pórge	porgiàmo	porgéte	pòrgono, pórgono
imperfect	porgévo	porgévi	porgéva	porgevàmo	porgevàte	porgévano
past historic	pòrsi, pórsi	porgésti	pòrse, pórse	porgémmo	porgéste	pòrsero, pórsero
future	porgerò	porgerài	porgerà	porgerémo	porgeréte	porgerànno
conditional	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	porgerèi	porgerésti	porgerèbbe, porgerébbe	porgerémmo	porgeréste	porgerèbbero, porgerébbero
subjunctive	che io	che tu	che lui/che lei, che esso/che essa	che noi	che voi	che loro, che essi/che esse
present	pòrga, pórga	pòrga, pórga	pòrga, pórga	porgiàmo	porgiàte	pòrgano, pórgano
imperfect	porgéssi	porgéssi	porgésse	porgéssimo	porgéste	porgéssero
imperative	—	tu	Lei	noi	voi	Loro
		pòrgi, pórgi	pòrga, pórga	porgiàmo	porgéte	pòrgano, pórgano
negative imperative		nonpòrgere, nonpórgere	non pòrga, non pórga	non porgiàmo	non porgéte	non pòrgano, non pórgano

Related terms

• porgimento
• porgitore

References

1. porgere in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)

Anagrams

• pregerò