porażający
Polish
Etymology
From porażać + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.ra.ʐaˈjɔn.t͡sɨ/
- Rhymes: -ɔnt͡sɨ
- Syllabification: po‧ra‧ża‧ją‧cy
Adjective
porażający (comparative bardziej porażający, superlative najbardziej porażający, adverb porażająco)
- seismic (of very large or widespread effect)
Declension
Declension of porażający
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | porażający | porażające | porażająca | porażający | porażające | ||
| genitive | porażającego | porażającej | porażających | ||||
| dative | porażającemu | porażającym | |||||
| accusative | porażającego | porażający | porażające | porażającą | porażających | porażające | |
| instrumental | porażającym | porażającymi | |||||
| locative | porażającej | porażających | |||||
Participle
porażający
- active adjectival participle of porażać
Related terms
verb
- porazić
- porażać
Further reading
- porażający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- porażający in Polish dictionaries at PWN