poobcinać
Polish
Etymology
From po- + obcinać.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.ɔpˈt͡ɕi.nat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -inat͡ɕ
- Syllabification: po‧ob‧ci‧nać
Verb
poobcinać pf
- (transitive) to cut many things, to trim many things
Conjugation
Conjugation of poobcinać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | poobcinać | |||||
| future tense | 1st | poobcinam | poobcinamy | |||
| 2nd | poobcinasz | poobcinacie | ||||
| 3rd | poobcina | poobcinają | ||||
| impersonal | poobcina się | |||||
| past tense | 1st | poobcinałem | poobcinałam | poobcinaliśmy | poobcinałyśmy | |
| 2nd | poobcinałeś | poobcinałaś | poobcinaliście | poobcinałyście | ||
| 3rd | poobcinał | poobcinała | poobcinało | poobcinali | poobcinały | |
| impersonal | poobcinano | |||||
| conditional | 1st | poobcinałbym | poobcinałabym | poobcinalibyśmy | poobcinałybyśmy | |
| 2nd | poobcinałbyś | poobcinałabyś | poobcinalibyście | poobcinałybyście | ||
| 3rd | poobcinałby | poobcinałaby | poobcinałoby | poobcinaliby | poobcinałyby | |
| impersonal | poobcinano by | |||||
| imperative | 1st | niech poobcinam | poobcinajmy | |||
| 2nd | poobcinaj | poobcinajcie | ||||
| 3rd | niech poobcina | niech poobcinają | ||||
| passive adjectival participle | poobcinany | poobcinana | poobcinane | poobcinani | poobcinane | |
| anterior adverbial participle | poobcinawszy | |||||
| verbal noun | poobcinanie | |||||
Further reading
- poobcinać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poobcinać in Polish dictionaries at PWN