ponowić
Polish
Etymology
From po- + nowy + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈnɔ.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvit͡ɕ
- Syllabification: po‧no‧wić
Verb
ponowić pf (imperfective ponawiać)
- (transitive) to redo, to repeat, to retry
- (reflexive) to repeat oneself
Conjugation
Conjugation of ponowić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | ponowić | |||||
future tense | 1st | ponowię | ponowimy | |||
2nd | ponowisz | ponowicie | ||||
3rd | ponowi | ponowią | ||||
impersonal | ponowi się | |||||
past tense | 1st | ponowiłem | ponowiłam | ponowiliśmy | ponowiłyśmy | |
2nd | ponowiłeś | ponowiłaś | ponowiliście | ponowiłyście | ||
3rd | ponowił | ponowiła | ponowiło | ponowili | ponowiły | |
impersonal | ponowiono | |||||
conditional | 1st | ponowiłbym | ponowiłabym | ponowilibyśmy | ponowiłybyśmy | |
2nd | ponowiłbyś | ponowiłabyś | ponowilibyście | ponowiłybyście | ||
3rd | ponowiłby | ponowiłaby | ponowiłoby | ponowiliby | ponowiłyby | |
impersonal | ponowiono by | |||||
imperative | 1st | niech ponowię | ponówmy | |||
2nd | ponów | ponówcie | ||||
3rd | niech ponowi | niech ponowią | ||||
passive adjectival participle | ponowiony | ponowiona | ponowione | ponowieni | ponowione | |
anterior adverbial participle | ponowiwszy | |||||
verbal noun | ponowienie |
Further reading
- ponowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ponowić in Polish dictionaries at PWN