poniechać
Polish
Etymology
From po- + niechać.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈɲɛ.xat͡ɕ/
- Rhymes: -ɛxat͡ɕ
- Syllabification: po‧nie‧chać
Verb
poniechać pf
- (transitive) to cease, to stop, to abandon [+genitive]
- Synonym: zaniechać
Conjugation
Conjugation of poniechać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | poniechać | |||||
future tense | 1st | poniecham | poniechamy | |||
2nd | poniechasz | poniechacie | ||||
3rd | poniecha | poniechają | ||||
impersonal | poniecha się | |||||
past tense | 1st | poniechałem | poniechałam | poniechaliśmy | poniechałyśmy | |
2nd | poniechałeś | poniechałaś | poniechaliście | poniechałyście | ||
3rd | poniechał | poniechała | poniechało | poniechali | poniechały | |
impersonal | poniechano | |||||
conditional | 1st | poniechałbym | poniechałabym | poniechalibyśmy | poniechałybyśmy | |
2nd | poniechałbyś | poniechałabyś | poniechalibyście | poniechałybyście | ||
3rd | poniechałby | poniechałaby | poniechałoby | poniechaliby | poniechałyby | |
impersonal | poniechano by | |||||
imperative | 1st | niech poniecham | poniechajmy | |||
2nd | poniechaj | poniechajcie | ||||
3rd | niech poniecha | niech poniechają | ||||
passive adjectival participle | poniechany | poniechana | poniechane | poniechani | poniechane | |
anterior adverbial participle | poniechawszy | |||||
verbal noun | poniechanie |
Further reading
- poniechać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poniechać in Polish dictionaries at PWN