pomocniczy
Polish
Etymology
From pomocnik + -czy.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.mɔt͡sˈɲi.t͡ʂɨ/
Adjective
pomocniczy (not comparable, adverb pomocniczo)
- auxiliary, ancillary, supplementary
Declension
declension of pomocniczy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | pomocniczy | pomocnicze | pomocnicza | pomocniczy | pomocnicze | ||
| genitive | pomocniczego | pomocniczej | pomocniczych | ||||
| dative | pomocniczemu | pomocniczym | |||||
| accusative | pomocniczego | pomocniczy | pomocnicze | pomocniczą | pomocniczych | pomocnicze | |
| instrumental | pomocniczym | pomocniczymi | |||||
| locative | pomocniczej | pomocniczych | |||||
Related terms
- (verbs) pomóc, pomagać
- (nouns) pomoc, pomocnik, pomocnica, pomocniczka, pomocnictwo
- (adjectives) pomocny, pomocowy
- (adverb) pomocnie
Further reading
- pomocniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pomocniczy in Polish dictionaries at PWN