apostroficzny

apostroficzny

Polish

Etymology

From apostrofa +‎ -iczny. First attested in 1901.[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /a.pɔs.trɔˈfit͡ʂ.nɨ/
• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: a‧pos‧tro‧ficz‧ny

Adjective

apostroficzny (not comparable, adverb apostroficznie)

1. (relational, rhetoric) apostrophic (characteristic of the rhetorical use of apostrophe)

Declension

Declension of apostroficzny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	apostroficzny		apostroficzne	apostroficzna	apostroficzni	apostroficzne
genitive	apostroficznego			apostroficznej	apostroficznych
dative	apostroficznemu				apostroficznym
accusative	apostroficznego	apostroficzny	apostroficzne	apostroficzną	apostroficznych	apostroficzne
instrumental	apostroficznym				apostroficznymi
locative				apostroficznej	apostroficznych

Related terms

nouns

• apostrof
• apostrofa

 

verb

• apostrofować

 

References

1. apostroficzny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• apostroficzny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• apostroficzny in Polish dictionaries at PWN