请输入您要查询的单词:

 

单词 polis
释义

polis

See also: Polis, polís, pólis, poliš, -polis, and poli's

English

Pronunciation

  • enPR: pŏʹlĭs, IPA(key): /ˈpɒ.lɪs/
  • enPR: pōʹlĭs, IPA(key): /ˈpoʊ.lɪs/
  • Rhymes: -ɒlɪs

Etymology 1

Learned borrowing from Ancient Greek πόλις (pólis, fortified town; city state).

Noun

polis (plural poleis or polises)

  1. (historical) A Greek city-state.
    • 2006, Karen Armstrong, The Great Transformation, Atlantic Books 2007, page 161:
      By the end of the century, poleis had been established throughout the Hellenic world, all bearing a marked family resemblance.
  • -polis
Translations

Etymology 2

Borrowed from Scots polis. Doublet of police.

Alternative forms

  • pollis

Noun

polis (countable and uncountable, plural polises)

  1. (uncountable, Scotland, Ireland, Tyneside) The police.
    • 1994 [1993], Irvine Welsh, Trainspotting, London: Minerva, →ISBN, page 328:
      Even in his Ma's womb, you would have had to define Spud less as a foetus, more as a set of dormant drug and personality problems. He'd probably draw the polis onto them through knocking a saltcellar out of the Little Chef.
  2. (countable, Scotland, Ireland, Tyneside) A police officer.

Further reading

  • Oxford Dictionaries Online. "polis". 2015.
  • A Dictionary of North East Dialect, Bill Griffiths, 2005, Northumbria University Press, →ISBN

Anagrams

  • spoil

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillicполис
Perso-Arabicپولیس

Pronunciation

  • IPA(key): [poˈlis]
  • (file)
  • Hyphenation: pol‧is

Noun

polis (definite accusative polisi, plural polislər)

  1. police (an organisation that enforces the law)
    polis idarəsipolice department
    polis şöbəsipolice station, police district
    polis əməkdaşıpolice employee
  2. police (member of the police force)

Declension

    Declension of polis
singularplural
nominativepolis
polislər
definite accusativepolisi
polisləri
dativepolisə
polislərə
locativepolisdə
polislərdə
ablativepolisdən
polislərdən
definite genitivepolisin
polislərin
    Possessive forms of polis
nominative
singularplural
mənim (my)polisimpolislərim
sənin (your)polisinpolislərin
onun (his/her/its)polisipolisləri
bizim (our)polisimizpolislərimiz
sizin (your)polisinizpolisləriniz
onların (their)polisi or polisləripolisləri
accusative
singularplural
mənim (my)polisimipolislərimi
sənin (your)polisinipolislərini
onun (his/her/its)polisinipolislərini
bizim (our)polisimizipolislərimizi
sizin (your)polisinizipolislərinizi
onların (their)polisini or polislərinipolislərini
dative
singularplural
mənim (my)polisiməpolislərimə
sənin (your)polisinəpolislərinə
onun (his/her/its)polisinəpolislərinə
bizim (our)polisimizəpolislərimizə
sizin (your)polisinizəpolislərinizə
onların (their)polisinə or polislərinəpolislərinə
locative
singularplural
mənim (my)polisimdəpolislərimdə
sənin (your)polisindəpolislərində
onun (his/her/its)polisindəpolislərində
bizim (our)polisimizdəpolislərimizdə
sizin (your)polisinizdəpolislərinizdə
onların (their)polisində or polislərindəpolislərində
ablative
singularplural
mənim (my)polisimdənpolislərimdən
sənin (your)polisindənpolislərindən
onun (his/her/its)polisindənpolislərindən
bizim (our)polisimizdənpolislərimizdən
sizin (your)polisinizdənpolislərinizdən
onların (their)polisindən or polislərindənpolislərindən
genitive
singularplural
mənim (my)polisiminpolislərimin
sənin (your)polisininpolislərinin
onun (his/her/its)polisininpolislərinin
bizim (our)polisimizinpolislərimizin
sizin (your)polisinizinpolislərinizin
onların (their)polisinin or polislərininpolislərinin

Cebuano

Etymology

From English police, from Middle French police, from Latin politia (state, government), from Ancient Greek πολιτεία (politeía).

Noun

polis

  1. A police officer; a cop.
  2. A civil force granted the legal authority for law enforcement and maintaining public order.

Czech

Etymology

International learned borrowing Ancient Greek πόλις (pólis, fortified town; city state).

Noun

polis f

  1. polis (ancient Greek city-state)

Further reading

  • polis in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu
  • polis in Akademický slovník cizích slov, 1995, at prirucka.ujc.cas.cz

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpoː.lɪs/
  • (file)
  • Hyphenation: po‧lis

Etymology 1

From French police (from Italian polizza, q.v.).

Noun

polis f (plural polissen, diminutive polisje n)

  1. insurance policy
  2. insurance plan
Derived terms
  • verzekeringspolis
  • woekerpolis
Descendants
  • Indonesian: polis

Etymology 2

International learned borrowing from Ancient Greek πόλις (pólis) since the 1970s (probably via English polis).

Noun

polis f (plural poleis)

  1. (historical) A polis; an ancient, especially Ancient Greek, city state or city.

Finnish

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek πόλις (pólis, fortified town; city state).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpolis/, [ˈpo̞lis̠]
  • Rhymes: -olis
  • Syllabification(key): po‧lis

Noun

polis

  1. (historical) A Greek city-state.
    • 2011, Paavo Castrén, Uusi antiikin historia, Otava, page 117:
      Kreikkalainen polis tuli sekä etruski- että latinalaisten yhteisöjen esikuvaksi – –.
      The Greek polis came to be a role model for Estruscan and Latin communities alike – –

Declension

Inflection of polis (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
nominativepolispolikset
genitivepoliksenpolisten
poliksien
partitivepolistapoliksia
illativepolikseenpoliksiin
singularplural
nominativepolispolikset
accusativenom.polispolikset
gen.poliksen
genitivepoliksenpolisten
poliksien
partitivepolistapoliksia
inessivepoliksessapoliksissa
elativepoliksestapoliksista
illativepolikseenpoliksiin
adessivepoliksellapoliksilla
ablativepolikseltapoliksilta
allativepoliksellepoliksille
essivepoliksenapoliksina
translativepolikseksipoliksiksi
instructivepoliksin
abessivepoliksettapoliksitta
comitativepoliksineen
Possessive forms of polis (type vastaus)
possessorsingularplural
1st personpoliksenipoliksemme
2nd personpoliksesipoliksenne
3rd personpoliksensa

Synonyms

  • (general) kaupunkivaltio
  • -polis
  • politiikka

French

Pronunciation

  • (file)

Verb

polis

  1. inflection of polir:
    1. first/second-person singular present indicative
    2. first/second-person singular past historic
    3. second-person singular imperative

Participle

polis m pl

  1. masculine plural of the past participle of polir

Adjective

polis

  1. masculine plural of poli

Anagrams

  • poils

Indonesian

Pronunciation

  • IPA(key): /polɪs/
  • Hyphenation: po‧lis

Etymology 1

From Dutch polis (insurance policy), from French police (policy), from Italian polizza, from Ancient Greek ἀπόδειξις (apódeixis, proof). Compare to Malay polisi (policy).

Noun

polis (first-person possessive polisku, second-person possessive polismu, third-person possessive polisnya)

  1. insurance policy
Derived terms
  • berpolis
Derived terms
  • polis angsuran
  • polis anuitas
  • polis asuransi
  • polis asuransi jiwa permanen
  • polis bernilai
  • polis kombinasi
  • polis kumpulan
  • polis lunas
  • polis pajak warisan
  • polis par
  • polis penyertaan
  • polis perjalanan
  • polis proteksi ganda
  • polis risiko tinggi
  • polis terbatas
  • polis terbayar penuh
  • polis terbuka

Noun

polis (first-person possessive polisku, second-person possessive polismu, third-person possessive polisnya)

  1. nonstandard form of poles.

Usage notes

The word is part of false friends between Standard Malay and Indonesian. The Brunei, Malaysia and Singapore usage can be seen in Malay polis.

Further reading

  • polis” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

Latin

Noun

polīs

  1. dative/ablative plural of polus

References

  • polis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • polis”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
  • polis”, in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray
  • polis”, in William Smith, editor (1854, 1857) A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly

Latvian

Etymology

Ultimately from Polish polak, Russian поля́к (polják) (under the influence of Old High German pōl — cf. German, English Pole — and perhaps also of Latvian dialectal bolis, polis (ox without horns)), itself derived from Polish pole (field), perhaps from Proto-Indo-European *pel- (light (color), gray).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [pūōlis]

Noun

polis m (2nd declension, feminine form: poliete)

  1. a Pole, a Polish man, a man born in Poland
    pēc Livonijas kara poļi ieguva Vidzemi un Latgaliafter the Livonian War the Poles obtained Vidzeme and Latgale
  2. (genitive plural) Polish; pertaining to Poland and its people
    poļu valodathe Polish language
    poļu mākslaPolish art

Declension

  • Polija
  • polisks
  • poļu valoda

References

  1. Karulis, Konstantīns (1992), polis”, in Latviešu Etimoloģijas Vārdnīca (in Latvian), Rīga: AVOTS, →ISBN

Malay

Pronunciation

  • (file)

Etymology 1

From English police, from Middle French police, from Latin politia (state, government), from Ancient Greek πολιτεία (politeía).

Noun

polis (plural polis-polis, informal 1st possessive polisku, 2nd possessive polismu, 3rd possessive polisnya)

  1. (Malaysia, Singapore, Riau) police, a civil force granted the legal authority for law enforcement and maintaining public order.
Usage notes

The word is part of false friends between Standard Malay and Indonesian due to shared etymology. The Indonesian usage can be seen in Indonesian polis.

Alternative forms
  • polisi (Indonesia esp. Riau)
Synonyms
  • serdadu (Southern Thailand)
Derived terms
  • anggota polis (police officer)
  • balai polis (police station)
  • kereta polis (police car)
References
  • Kamus Bahasa Indonesia-Melayu Riau, Jakarta, Indonesia: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 1997, →ISBN, page 308

Noun

polis (plural polis-polis, informal 1st possessive polisku, 2nd possessive polismu, 3rd possessive polisnya)

  1. (Indonesia) alternative spelling of polisi (policy), see Indonesian polis (policy).

Papiamentu

Etymology

From Spanish policía and Portuguese polícia and Dutch politie.

Noun

polis

  1. police
  2. policeman

Pijin

Noun

polis

  1. police
  2. willy wagtail

Romanian

Etymology

Borrowed from Ancient Greek πόλις (pólis).

Noun

polis n (plural polisuri)

  1. polis

Declension


Scots

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpolɪs/

Etymology 1

From the French police.

Noun

polis (countable and uncountable, plural polises)

  1. (uncountable) police
    • 1987, Robbie Kydd, ...Auld Zimmery, Mariscat Press 1987:
      'Listen then. Yer name's Andy MacPhail. That's whit us three has jist tellt the polis in wir statements. Okay?'
    • 1991, Dr James Begg, Dipper: 20 – Cops and Robbers, Luath Press 1991:
      ‘Aye, Andra,' cam back the reply. 'We micht as weel caa it a day doun here. The hale bluidy place is hotchin wi polis! Come doun an get us at the Auld Raw.'
    • 2007, Sheena Blackhall, The Quarry, Lochlands 2007:
      Brian hid contactit his granfaither, Pat, tae see gin the polis computers could raik up onythin ava tae makk eese o in persuadin Bappy Anderson tae pairt wi a kidney.
    • 2013, Donal McLaughlin, translating Pedro Lenz, Naw Much of a Talker, Freight Books 2013, p. 51:
      Coont yirsel lucky ahm naw cawin the polis. Noo fuck off.

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Adjective

polis

  1. Polish

Verb

polis

  1. polish
  2. adorn, beautify

References

  • http://www.dsl.ac.uk/ - Dictionary of the Scots Language

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpolis/ [ˈpo.lis]
  • Rhymes: -olis
  • Syllabification: po‧lis

Noun

polis m pl or f pl

  1. plural of poli

Etymology 2

From Ancient Greek πόλις (pólis, city-state).

Noun

polis f (plural polis)

  1. polis

Further reading

  • polis”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014

Swedish

Pronunciation

  • (file)

Noun

polis c

  1. (often in the definite "polisen") police (organization that enforces the law)
  2. a police officer
    Synonyms: polisman, (dated, now polisassistent) konstapel (constable)

Declension

Declension of polis 
SingularPlural
IndefiniteDefiniteIndefiniteDefinite
Nominativepolispolisenpoliserpoliserna
Genitivepolispolisenspoliserspolisernas

Colloquial or slang synonyms (police forces)

  • snuten
  • aina
  • farbror blå
  • bängen (dated)
  • bylingen (dated)

Colloquial or slang synonyms (police officer)

  • snut
  • byling (dated)

Derived terms

  • militärpolis
  • ordningspolis
  • polisagent
  • polisanmäla
  • polisanmälan
  • polisarrest
  • polisaspirant
  • polisassessor
  • polisassistent
  • polisbefäl
  • polisbevaka
  • polisbevakning
  • polisbil
  • polisbricka
  • polisbrutalitet
  • polisbuss
  • polisbåt
  • polischef
  • polischock
  • polisdistrikt
  • polisdomstol
  • poliseskort
  • polisfordon
  • polisförhör
  • polisförhöra
  • polisförstärkning
  • polishelikopter
  • polishjälp
  • polishund
  • polishus
  • polishäkte
  • polishäst
  • polishögkvarter
  • polishögskola
  • polisingripande
  • polisinrättning
  • polisinsats
  • polisinspektör
  • polisintendent
  • polisiär
  • polisjakt
  • poliskask
  • poliskedja
  • poliskommissarie
  • poliskonstapel
  • poliskontroll
  • poliskund
  • poliskår
  • polislarm
  • polisledning
  • polislås
  • polismakt
  • polisman
  • polismisshandel
  • polismyndighet
  • polismästare
  • polisofficer
  • polisområde
  • polisorganisation
  • polispatrull
  • polispersonal
  • polispiket
  • polisprotokoll
  • polispådrag
  • polisradio
  • polisrapport
  • polisrazzia
  • polisregister
  • polissamarbete
  • polissekreterare
  • polissiren
  • polisskola
  • polisskydd
  • polisspärr
  • polisstat
  • polisstation
  • polisstyrelse
  • polisstyrka
  • polistillstånd
  • polistjänsteman
  • polisundersökning
  • polisuniform
  • polisuppbåd
  • polisutredning
  • polisvakt
  • polisvälde
  • polisväsen
  • polisväsende
  • polisvåld
  • polisyrket
  • polisärende
  • polisövervakning
  • språkpolis
  • säkerhetspolis

References

  • polis in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)

Tok Pisin

Etymology 1

From English police.

Noun

polis

  1. police

Etymology 2

From English polish.

Noun

polis

  1. polish

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish پولیس (polis), from French police.

Pronunciation

  • IPA(key): /poˈlis/
  • Hyphenation: po‧lis

Noun

polis (definite accusative polisi, plural polisler)

  1. police (an organisation that enforces the law)
  2. police officer

Usage notes

  • This term is gender-neutral.

Declension

Inflection
Nominativepolis
Definite accusativepolisi
SingularPlural
Nominativepolispolisler
Definite accusativepolisipolisleri
Dativepolisepolislere
Locativepolistepolislerde
Ablativepolistenpolislerden
Genitivepolisinpolislerin
Possessive forms
Nominative
SingularPlural
1st singularpolisimpolislerim
2nd singularpolisinpolislerin
3rd singularpolisipolisleri
1st pluralpolisimizpolislerimiz
2nd pluralpolisinizpolisleriniz
3rd pluralpolisleripolisleri
Definite accusative
SingularPlural
1st singularpolisimipolislerimi
2nd singularpolisinipolislerini
3rd singularpolisinipolislerini
1st pluralpolisimizipolislerimizi
2nd pluralpolisinizipolislerinizi
3rd pluralpolislerinipolislerini
Dative
SingularPlural
1st singularpolisimepolislerime
2nd singularpolisinepolislerine
3rd singularpolisinepolislerine
1st pluralpolisimizepolislerimize
2nd pluralpolisinizepolislerinize
3rd pluralpolislerinepolislerine
Locative
SingularPlural
1st singularpolisimdepolislerimde
2nd singularpolisindepolislerinde
3rd singularpolisindepolislerinde
1st pluralpolisimizdepolislerimizde
2nd pluralpolisinizdepolislerinizde
3rd pluralpolislerindepolislerinde
Ablative
SingularPlural
1st singularpolisimdenpolislerimden
2nd singularpolisindenpolislerinden
3rd singularpolisindenpolislerinden
1st pluralpolisimizdenpolislerimizden
2nd pluralpolisinizdenpolislerinizden
3rd pluralpolislerindenpolislerinden
Genitive
SingularPlural
1st singularpolisiminpolislerimin
2nd singularpolisininpolislerinin
3rd singularpolisininpolislerinin
1st pluralpolisimizinpolislerimizin
2nd pluralpolisinizinpolislerinizin
3rd pluralpolislerininpolislerinin
Predicative forms
SingularPlural
1st singularpolisimpolislerim
2nd singularpolissinpolislersin
3rd singularpolis
polistir
polisler
polislerdir
1st pluralpolisizpolisleriz
2nd pluralpolissinizpolislersiniz
3rd pluralpolislerpolislerdir

Synonyms

  • aynasız
随便看

 

国际大辞典收录了7408809条英语、德语、日语等多语种在线翻译词条,基本涵盖了全部常用单词及词组的翻译及用法,是外语学习的有利工具。

 

Copyright © 2004-2023 idict.net All Rights Reserved
京ICP备2021023879号 更新时间:2024/10/3 17:45:15