policzyć
Polish
Etymology
From po- + liczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈli.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: po‧li‧czyć
Verb
policzyć pf
- (intransitive) to count (recite numbers in sequence)
- (transitive) to count, to enumerate (determine the amount of something)
- (reflexive) to get even, to even the score
Conjugation
Conjugation of policzyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | policzyć | |||||
| future tense | 1st | policzę | policzymy | |||
| 2nd | policzysz | policzycie | ||||
| 3rd | policzy | policzą | ||||
| impersonal | policzy się | |||||
| past tense | 1st | policzyłem | policzyłam | policzyliśmy | policzyłyśmy | |
| 2nd | policzyłeś | policzyłaś | policzyliście | policzyłyście | ||
| 3rd | policzył | policzyła | policzyło | policzyli | policzyły | |
| impersonal | policzono | |||||
| conditional | 1st | policzyłbym | policzyłabym | policzylibyśmy | policzyłybyśmy | |
| 2nd | policzyłbyś | policzyłabyś | policzylibyście | policzyłybyście | ||
| 3rd | policzyłby | policzyłaby | policzyłoby | policzyliby | policzyłyby | |
| impersonal | policzono by | |||||
| imperative | 1st | niech policzę | policzmy | |||
| 2nd | policz | policzcie | ||||
| 3rd | niech policzy | niech policzą | ||||
| passive adjectival participle | policzony | policzona | policzone | policzeni | policzone | |
| anterior adverbial participle | policzywszy | |||||
| verbal noun | policzenie | |||||
Further reading
- policzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- policzyć in Polish dictionaries at PWN