polecić
Polish
Etymology
From po- + Proto-Slavic *lětěti, from *lětь.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈlɛ.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: po‧le‧cić
Verb
polecić pf (imperfective polecać)
- (transitive) to order, to instruct, to prescribe
- (transitive) to recommend
- (transitive) to commend, to entrust
- Synonym: powierzyć
- (reflexive) to commend oneself
Conjugation
Conjugation of polecić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | polecić | |||||
future tense | 1st | polecę | polecimy | |||
2nd | polecisz | polecicie | ||||
3rd | poleci | polecą | ||||
impersonal | poleci się | |||||
past tense | 1st | poleciłem | poleciłam | poleciliśmy | poleciłyśmy | |
2nd | poleciłeś | poleciłaś | poleciliście | poleciłyście | ||
3rd | polecił | poleciła | poleciło | polecili | poleciły | |
impersonal | polecono | |||||
conditional | 1st | poleciłbym | poleciłabym | polecilibyśmy | poleciłybyśmy | |
2nd | poleciłbyś | poleciłabyś | polecilibyście | poleciłybyście | ||
3rd | poleciłby | poleciłaby | poleciłoby | poleciliby | poleciłyby | |
impersonal | polecono by | |||||
imperative | 1st | niech polecę | polećmy | |||
2nd | poleć | polećcie | ||||
3rd | niech poleci | niech polecą | ||||
passive adjectival participle | polecony | polecona | polecone | poleceni | polecone | |
anterior adverbial participle | poleciwszy | |||||
verbal noun | polecenie |
Derived terms
noun
- polecenie
Related terms
verbs
- zalecać impf
- zalecić pf
- zlecać impf
- zlecić pf
Further reading
- polecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- polecić in Polish dictionaries at PWN