pokojný
Czech
Etymology
From Old Czech pokojný, from Proto-Slavic *pokojьnъ.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpokojniː]
- Hyphenation: po‧koj‧ný
Adjective
pokojný (comparative pokojnější, superlative nejpokojnější)
- peaceful
- pokojná demonstrace ― peaceful demonstration
Declension
Declension of pokojný
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
| nominative | pokojný | pokojná | pokojné | |
| genitive | pokojného | pokojné | pokojného | |
| dative | pokojnému | pokojné | pokojnému | |
| accusative | pokojného | pokojný | pokojnou | pokojné |
| vocative | pokojný | pokojná | pokojné | |
| locative | pokojném | pokojné | pokojném | |
| instrumental | pokojným | pokojnou | pokojným | |
| plural | ||||
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
| nominative | pokojní | pokojné | pokojná | |
| genitive | pokojných | |||
| dative | pokojným | |||
| accusative | pokojné | pokojná | ||
| vocative | pokojní | pokojné | pokojná | |
| locative | pokojných | |||
| instrumental | pokojnými | |||
Further reading
- pokojný in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- pokojný in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- pokojný in Internetová jazyková příručka