abominar
Catalan
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /ə.bo.miˈna/
- (Central) IPA(key): /ə.bu.miˈna/
- (Valencian) IPA(key): /a.bo.miˈnaɾ/
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb
abominar (first-person singular present abomino, past participle abominat)
- to abominate
Conjugation
infinitive | abominar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | abominant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | abominat | abominada | |||||
plural | abominats | abominades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | abomino | abomines | abomina | abominem | abomineu | abominen | |
imperfect | abominava | abominaves | abominava | abominàvem | abominàveu | abominaven | |
future | abominaré | abominaràs | abominarà | abominarem | abominareu | abominaran | |
preterite | abominí | abominares | abominà | abominàrem | abominàreu | abominaren | |
conditional | abominaria | abominaries | abominaria | abominaríem | abominaríeu | abominarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | abomini | abominis | abomini | abominem | abomineu | abominin | |
imperfect | abominés | abominessis | abominés | abominéssim | abominéssiu | abominessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | abomina | abomini | abominem | abomineu | abominin |
Ido
Etymology
Borrowed from English abominate, French abominer, Italian aborrire, Spanish abominar.
Verb
abominar (present tense abominas, past tense abominis, future tense abominos, imperative abominez, conditional abominus)
- (transitive) to abominate, abhor, detest, loathe
- Multa homi abominas insekti ed aranei.
- Many humans abominate insects and spiders.
Conjugation
![]() | present | past | future | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | abominar | abominir | abominor | ||||
tense | abominas | abominis | abominos | ||||
conditional | abominus | ||||||
imperative | abominez | ||||||
adjective active participle | abominanta | abomininta | abominonta | ||||
adverbial active participle | abominante | abomininte | abominonte | ||||
nominal active participle | singular | abominanto | abomininto | abominonto | |||
plural | abominanti | abomininti | abominonti | ||||
adjective passive participle | abominata | abominita | abominota | ||||
adverbial passive participle | abominate | abominite | abominote | ||||
nominal passive participle | singular | abominato | abominito | abominoto | |||
plural | abominati | abominiti | abominoti |
Derived terms
- abomininda (“abhorrent”)
- abomino (“abomination, abhorrence”)
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin abōminārī.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /a.bo.miˈna(ʁ)/ [a.bo.miˈna(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /a.bo.miˈna(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /a.bo.miˈna(ʁ)/ [a.bo.miˈna(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /a.bo.miˈna(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /ɐ.bu.miˈnaɾ/ [ɐ.βu.miˈnaɾ]
- Hyphenation: a‧bo‧mi‧nar
Verb
abominar (first-person singular present abomino, first-person singular preterite abominei, past participle abominado)
- (transitive) abhor, abominate (to feel disgust towards, to hate in the highest degree)
- Synonym: detestar
Conjugation
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | abominar | |||||
Personal | abominar | abominares | abominar | abominarmos | abominardes | abominarem |
Gerund | ||||||
abominando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | abominado | abominados | ||||
Feminine | abominada | abominadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | abomino | abominas | abomina | abominamos | abominais | abominam |
Imperfect | abominava | abominavas | abominava | abominávamos | abomináveis | abominavam |
Preterite | abominei | abominaste | abominou | abominamos1, abominámos2 | abominastes | abominaram |
Pluperfect | abominara | abominaras | abominara | abomináramos | abomináreis | abominaram |
Future | abominarei | abominarás | abominará | abominaremos | abominareis | abominarão |
Conditional | ||||||
abominaria | abominarias | abominaria | abominaríamos | abominaríeis | abominariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | abomine | abomines | abomine | abominemos | abomineis | abominem |
Imperfect | abominasse | abominasses | abominasse | abominássemos | abominásseis | abominassem |
Future | abominar | abominares | abominar | abominarmos | abominardes | abominarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | abomina | abomine | abominemos | abominai | abominem | |
Negative (não) | não abomines | não abomine | não abominemos | não abomineis | não abominem |
1Brazil.
2Portugal.
Spanish
Etymology
From Latin abōminarī, present active infinitive of abōminor.
Pronunciation
- IPA(key): /abomiˈnaɾ/ [a.β̞o.miˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧bo‧mi‧nar
Verb
abominar (first-person singular present abomino, first-person singular preterite abominé, past participle abominado)
- (transitive) to condemn, denounce
- (transitive) to abhor
- Synonym: aborrecer
Conjugation
infinitive | abominar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | abominando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | abominado | abominada | |||||
plural | abominados | abominadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | abomino | abominastú abominásvos | abomina | abominamos | abomináis | abominan | |
imperfect | abominaba | abominabas | abominaba | abominábamos | abominabais | abominaban | |
preterite | abominé | abominaste | abominó | abominamos | abominasteis | abominaron | |
future | abominaré | abominarás | abominará | abominaremos | abominaréis | abominarán | |
conditional | abominaría | abominarías | abominaría | abominaríamos | abominaríais | abominarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | abomine | abominestú abominésvos2 | abomine | abominemos | abominéis | abominen | |
imperfect (ra) | abominara | abominaras | abominara | abomináramos | abominarais | abominaran | |
imperfect (se) | abominase | abominases | abominase | abominásemos | abominaseis | abominasen | |
future1 | abominare | abominares | abominare | abomináremos | abominareis | abominaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | abominatú abominávos | abomine | abominemos | abominad | abominen | ||
negative | no abomines | no abomine | no abominemos | no abominéis | no abominen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Related terms
- abominable
- abominación
- abominado
Further reading
- “abominar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014