abominans
Latin
Etymology
Present participle of abōminor.
Participle
abōmināns m or f or n (genitive abōminantis); third declension
- abominating
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | abōmināns | abōmināns | abōminantēs | abōminantia | |
Genitive | abōminantis | abōminantis | abōminantium | abōminantium | |
Dative | abōminantī | abōminantī | abōminantibus | abōminantibus | |
Accusative | abōminantem | abōmināns | abōminantēs, abōminantīs | abōminantia | |
Ablative | abōminante, abōminantī1 | abōminante, abōminantī1 | abōminantibus | abōminantibus | |
Vocative | abōmināns | abōmināns | abōminantēs | abōminantia |
1When used purely as an adjective.