poinstruować
Polish
Etymology
From po- + instruować.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.in.struˈɔ.vat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: po‧in‧stru‧o‧wać
Verb
poinstruować pf (imperfective instruować)
- (transitive) to instruct, to brief
Conjugation
Conjugation of poinstruować pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | poinstruować | |||||
future tense | 1st | poinstruuję | poinstruujemy | |||
2nd | poinstruujesz | poinstruujecie | ||||
3rd | poinstruuje | poinstruują | ||||
impersonal | poinstruuje się | |||||
past tense | 1st | poinstruowałem | poinstruowałam | poinstruowaliśmy | poinstruowałyśmy | |
2nd | poinstruowałeś | poinstruowałaś | poinstruowaliście | poinstruowałyście | ||
3rd | poinstruował | poinstruowała | poinstruowało | poinstruowali | poinstruowały | |
impersonal | poinstruowano | |||||
conditional | 1st | poinstruowałbym | poinstruowałabym | poinstruowalibyśmy | poinstruowałybyśmy | |
2nd | poinstruowałbyś | poinstruowałabyś | poinstruowalibyście | poinstruowałybyście | ||
3rd | poinstruowałby | poinstruowałaby | poinstruowałoby | poinstruowaliby | poinstruowałyby | |
impersonal | poinstruowano by | |||||
imperative | 1st | niech poinstruuję | poinstruujmy | |||
2nd | poinstruuj | poinstruujcie | ||||
3rd | niech poinstruuje | niech poinstruują | ||||
passive adjectival participle | poinstruowany | poinstruowana | poinstruowane | poinstruowani | poinstruowane | |
anterior adverbial participle | poinstruowawszy | |||||
verbal noun | poinstruowanie |
Further reading
- poinstruować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poinstruować in Polish dictionaries at PWN