pogardzić
Polish
Etymology
From po- + gardzić.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈɡar.d͡ʑit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ard͡ʑit͡ɕ
- Syllabification: po‧gar‧dzić
Verb
pogardzić pf (imperfective pogardzać)
- (transitive) to despise, to disdain
- Synonym: wzgardzić
Conjugation
Conjugation of pogardzić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | pogardzić | |||||
| future tense | 1st | pogardzę | pogardzimy | |||
| 2nd | pogardzisz | pogardzicie | ||||
| 3rd | pogardzi | pogardzą | ||||
| impersonal | pogardzi się | |||||
| past tense | 1st | pogardziłem | pogardziłam | pogardziliśmy | pogardziłyśmy | |
| 2nd | pogardziłeś | pogardziłaś | pogardziliście | pogardziłyście | ||
| 3rd | pogardził | pogardziła | pogardziło | pogardzili | pogardziły | |
| impersonal | pogardzono | |||||
| conditional | 1st | pogardziłbym | pogardziłabym | pogardzilibyśmy | pogardziłybyśmy | |
| 2nd | pogardziłbyś | pogardziłabyś | pogardzilibyście | pogardziłybyście | ||
| 3rd | pogardziłby | pogardziłaby | pogardziłoby | pogardziliby | pogardziłyby | |
| impersonal | pogardzono by | |||||
| imperative | 1st | niech pogardzę | pogardźmy | |||
| 2nd | pogardź | pogardźcie | ||||
| 3rd | niech pogardzi | niech pogardzą | ||||
| passive adjectival participle | pogardzony | pogardzona | pogardzone | pogardzeni | pogardzone | |
| anterior adverbial participle | pogardziwszy | |||||
| verbal noun | pogardzenie | |||||
Derived terms
noun
- pogardziciel
Related terms
adjective
- pogardliwy
adverb
- pogardliwie
nouns
- pogarda
- pogardliwość
Further reading
- pogardzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pogardzić in Polish dictionaries at PWN