aporrear
Spanish
Etymology
From a- + porra + -ear.
Pronunciation
- IPA(key): /aporeˈaɾ/ [a.po.reˈaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧po‧rre‧ar
Verb
aporrear (first-person singular present aporreo, first-person singular preterite aporreé, past participle aporreado)
- to club, bludgeon (to hit with a club/baton/truncheon/night stick)
- to hammer, rap (knock loudly)
- to pound, beat
- aporrear el piano ― to pound the piano
Conjugation
Conjugation of aporrear (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | aporrear | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | aporreando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | aporreado | aporreada | |||||
plural | aporreados | aporreadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | aporreo | aporreastú aporreásvos | aporrea | aporreamos | aporreáis | aporrean | |
imperfect | aporreaba | aporreabas | aporreaba | aporreábamos | aporreabais | aporreaban | |
preterite | aporreé | aporreaste | aporreó | aporreamos | aporreasteis | aporrearon | |
future | aporrearé | aporrearás | aporreará | aporrearemos | aporrearéis | aporrearán | |
conditional | aporrearía | aporrearías | aporrearía | aporrearíamos | aporrearíais | aporrearían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | aporree | aporreestú aporreésvos2 | aporree | aporreemos | aporreéis | aporreen | |
imperfect (ra) | aporreara | aporrearas | aporreara | aporreáramos | aporrearais | aporrearan | |
imperfect (se) | aporrease | aporreases | aporrease | aporreásemos | aporreaseis | aporreasen | |
future1 | aporreare | aporreares | aporreare | aporreáremos | aporreareis | aporrearen | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | aporreatú aporreávos | aporree | aporreemos | aporread | aporreen | ||
negative | no aporrees | no aporree | no aporreemos | no aporreéis | no aporreen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of aporrear
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive aporrear | |||||||
dative | aporrearme | aporrearte | aporrearle, aporrearse | aporrearnos | aporrearos | aporrearles, aporrearse | |
accusative | aporrearme | aporrearte | aporrearlo, aporrearla, aporrearse | aporrearnos | aporrearos | aporrearlos, aporrearlas, aporrearse | |
with gerund aporreando | |||||||
dative | aporreándome | aporreándote | aporreándole, aporreándose | aporreándonos | aporreándoos | aporreándoles, aporreándose | |
accusative | aporreándome | aporreándote | aporreándolo, aporreándola, aporreándose | aporreándonos | aporreándoos | aporreándolos, aporreándolas, aporreándose | |
with informal second-person singular tú imperative aporrea | |||||||
dative | aporréame | aporréate | aporréale | aporréanos | not used | aporréales | |
accusative | aporréame | aporréate | aporréalo, aporréala | aporréanos | not used | aporréalos, aporréalas | |
with informal second-person singular vos imperative aporreá | |||||||
dative | aporreame | aporreate | aporreale | aporreanos | not used | aporreales | |
accusative | aporreame | aporreate | aporrealo, aporreala | aporreanos | not used | aporrealos, aporrealas | |
with formal second-person singular imperative aporree | |||||||
dative | aporréeme | not used | aporréele, aporréese | aporréenos | not used | aporréeles | |
accusative | aporréeme | not used | aporréelo, aporréela, aporréese | aporréenos | not used | aporréelos, aporréelas | |
with first-person plural imperative aporreemos | |||||||
dative | not used | aporreémoste | aporreémosle | aporreémonos | aporreémoos | aporreémosles | |
accusative | not used | aporreémoste | aporreémoslo, aporreémosla | aporreémonos | aporreémoos | aporreémoslos, aporreémoslas | |
with informal second-person plural imperative aporread | |||||||
dative | aporreadme | not used | aporreadle | aporreadnos | aporreaos | aporreadles | |
accusative | aporreadme | not used | aporreadlo, aporreadla | aporreadnos | aporreaos | aporreadlos, aporreadlas | |
with formal second-person plural imperative aporreen | |||||||
dative | aporréenme | not used | aporréenle | aporréennos | not used | aporréenles, aporréense | |
accusative | aporréenme | not used | aporréenlo, aporréenla | aporréennos | not used | aporréenlos, aporréenlas, aporréense |
Further reading
- “aporrear”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014