podatnik
Polish
Etymology
From podatek + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈdat.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -atɲik
- Syllabification: po‧dat‧nik
Noun
podatnik m pers (feminine podatniczka)
- taxpayer (person who pays tax)
Declension
Declension of podatnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | podatnik | podatnicy |
genitive | podatnika | podatników |
dative | podatnikowi | podatnikom |
accusative | podatnika | podatników |
instrumental | podatnikiem | podatnikami |
locative | podatniku | podatnikach |
vocative | podatniku | podatnicy |
Related terms
adjective
- podatkowy
noun
- podatek
verbs
- opodatkować
- opodatkowywać
Further reading
- podatnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- podatnik in Polish dictionaries at PWN