poczynić
Polish
Etymology
From po- + czynić.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈt͡ʂɨ.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨɲit͡ɕ
- Syllabification: po‧czy‧nić
Verb
poczynić pf
- (transitive) to multitask (to handle multiple tasks at once)
- (transitive) to make, to cause
Conjugation
Conjugation of poczynić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | poczynić | |||||
future tense | 1st | poczynię | poczynimy | |||
2nd | poczynisz | poczynicie | ||||
3rd | poczyni | poczynią | ||||
impersonal | poczyni się | |||||
past tense | 1st | poczyniłem | poczyniłam | poczyniliśmy | poczyniłyśmy | |
2nd | poczyniłeś | poczyniłaś | poczyniliście | poczyniłyście | ||
3rd | poczynił | poczyniła | poczyniło | poczynili | poczyniły | |
impersonal | poczyniono | |||||
conditional | 1st | poczyniłbym | poczyniłabym | poczynilibyśmy | poczyniłybyśmy | |
2nd | poczyniłbyś | poczyniłabyś | poczynilibyście | poczyniłybyście | ||
3rd | poczyniłby | poczyniłaby | poczyniłoby | poczyniliby | poczyniłyby | |
impersonal | poczyniono by | |||||
imperative | 1st | niech poczynię | poczyńmy | |||
2nd | poczyń | poczyńcie | ||||
3rd | niech poczyni | niech poczynią | ||||
passive adjectival participle | poczyniony | poczyniona | poczynione | poczynieni | poczynione | |
anterior adverbial participle | poczyniwszy | |||||
verbal noun | poczynienie |
Further reading
- poczynić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poczynić in Polish dictionaries at PWN