poczekanie
Polish
Etymology
From poczekać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.t͡ʂɛˈka.ɲɛ/
Noun
poczekanie n
- verbal noun of poczekać
Declension
declension of poczekanie
| singular | |
|---|---|
| nominative | poczekanie |
| genitive | poczekania |
| dative | poczekaniu |
| accusative | poczekanie |
| instrumental | poczekaniem |
| locative | poczekaniu |
| vocative | poczekanie |
Further reading
- poczekanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poczekanie in Polish dictionaries at PWN