pocieszenie
Polish
Etymology
From pocieszyć + -enie. Cognate with Rusyn потіщыня (potiščŷnja), Kashubian pòceszenié, Slovak potešenie.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.t͡ɕɛˈʂɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: po‧cie‧sze‧nie
Noun
pocieszenie n
- verbal noun of pocieszyć
- solace, consolation (a source of comfort)
Declension
Declension of pocieszenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pocieszenie | pocieszenia |
| genitive | pocieszenia | pocieszeń |
| dative | pocieszeniu | pocieszeniom |
| accusative | pocieszenie | pocieszenia |
| instrumental | pocieszeniem | pocieszeniami |
| locative | pocieszeniu | pocieszeniach |
| vocative | pocieszenie | pocieszenia |
Further reading
- pocieszenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pocieszenie in Polish dictionaries at PWN