pobić
Polish
Etymology
From po- + bić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɔ.bit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔbit͡ɕ
- Syllabification: po‧bić
Noun
pobić
- genitive plural of pobicie
Verb
pobić pf (imperfective pobijać)
- (transitive) to beat up
- (transitive) to defeat
- (transitive, informal) to recess (to make a recess in)
- (reflexive) to have a fight
Conjugation
Conjugation of pobić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | pobić | |||||
| future tense | 1st | pobiję | pobijemy | |||
| 2nd | pobijesz | pobijecie | ||||
| 3rd | pobije | pobiją | ||||
| impersonal | pobije się | |||||
| past tense | 1st | pobiłem | pobiłam | pobiliśmy | pobiłyśmy | |
| 2nd | pobiłeś | pobiłaś | pobiliście | pobiłyście | ||
| 3rd | pobił | pobiła | pobiło | pobili | pobiły | |
| impersonal | pobito | |||||
| conditional | 1st | pobiłbym | pobiłabym | pobilibyśmy | pobiłybyśmy | |
| 2nd | pobiłbyś | pobiłabyś | pobilibyście | pobiłybyście | ||
| 3rd | pobiłby | pobiłaby | pobiłoby | pobiliby | pobiłyby | |
| impersonal | pobito by | |||||
| imperative | 1st | niech pobiję | pobijmy | |||
| 2nd | pobij | pobijcie | ||||
| 3rd | niech pobije | niech pobiją | ||||
| passive adjectival participle | pobity | pobita | pobite | pobici | pobite | |
| anterior adverbial participle | pobiwszy | |||||
| verbal noun | pobicie | |||||
Derived terms
noun
- pobicie
Further reading
- pobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pobić in Polish dictionaries at PWN