pluskać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *pľuskati.

pluskać impf (perfective plusnąć)

(intransitive) to plash, to splash (to hit or agitate liquid so that part of it separates from the principal liquid mass)
Synonyms: chlapać, chlupać
(intransitive, of water) to lap, to swash (to wash against a surface with a splashing sound)

pluskać impf

(reflexive) to dabble, to paddle (to cause splashing by moving a body part like a bill or limb in soft mud, water, etc.)

Conjugation of pluskać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pluskać
present tense	1^st	pluskam			pluskamy
	2^nd	pluskasz			pluskacie
	3^rd	pluska			pluskają
	impersonal	pluska się
past tense	1^st	pluskałem	pluskałam		pluskaliśmy	pluskałyśmy
	2^nd	pluskałeś	pluskałaś		pluskaliście	pluskałyście
	3^rd	pluskał	pluskała	pluskało	pluskali	pluskały
	impersonal	pluskano
future tense	1^st	będę pluskał, będę pluskać	będę pluskała, będę pluskać		będziemy pluskali, będziemy pluskać	będziemy pluskały, będziemy pluskać
	2^nd	będziesz pluskał, będziesz pluskać	będziesz pluskała, będziesz pluskać		będziecie pluskali, będziecie pluskać	będziecie pluskały, będziecie pluskać
	3^rd	będzie pluskał, będzie pluskać	będzie pluskała, będzie pluskać	będzie pluskało, będzie pluskać	będą pluskali, będą pluskać	będą pluskały, będą pluskać
	impersonal	będzie pluskać się
conditional	1^st	pluskałbym	pluskałabym		pluskalibyśmy	pluskałybyśmy
	2^nd	pluskałbyś	pluskałabyś		pluskalibyście	pluskałybyście
	3^rd	pluskałby	pluskałaby	pluskałoby	pluskaliby	pluskałyby
	impersonal	pluskano by
imperative	1^st	niech pluskam			pluskajmy
	2^nd	pluskaj			pluskajcie
	3^rd	niech pluska			niech pluskają
active adjectival participle		pluskający	pluskająca	pluskające	pluskający	pluskające
contemporary adverbial participle		pluskając
verbal noun		pluskanie

or

Conjugation of pluskać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pluskać
present tense	1^st	pluszczę			pluszczemy
	2^nd	pluszczesz			pluszczecie
	3^rd	pluszcze			pluszczą
	impersonal	pluszcze się
past tense	1^st	pluskałem	pluskałam		pluskaliśmy	pluskałyśmy
	2^nd	pluskałeś	pluskałaś		pluskaliście	pluskałyście
	3^rd	pluskał	pluskała	pluskało	pluskali	pluskały
	impersonal	pluskano
future tense	1^st	będę pluskał, będę pluskać	będę pluskała, będę pluskać		będziemy pluskali, będziemy pluskać	będziemy pluskały, będziemy pluskać
	2^nd	będziesz pluskał, będziesz pluskać	będziesz pluskała, będziesz pluskać		będziecie pluskali, będziecie pluskać	będziecie pluskały, będziecie pluskać
	3^rd	będzie pluskał, będzie pluskać	będzie pluskała, będzie pluskać	będzie pluskało, będzie pluskać	będą pluskali, będą pluskać	będą pluskały, będą pluskać
	impersonal	będzie pluskać się
conditional	1^st	pluskałbym	pluskałabym		pluskalibyśmy	pluskałybyśmy
	2^nd	pluskałbyś	pluskałabyś		pluskalibyście	pluskałybyście
	3^rd	pluskałby	pluskałaby	pluskałoby	pluskaliby	pluskałyby
	impersonal	pluskano by
imperative	1^st	niech pluszczę			pluszczmy
	2^nd	pluszcz			pluszczcie
	3^rd	niech pluszcze			niech pluszczą
active adjectival participle		pluszczący	pluszcząca	pluszczące	pluszczący	pluszczące
contemporary adverbial participle		pluszcząc
verbal noun		pluskanie

nouns

verb