pluriformis
Latin
Etymology
From plūs (“more”) + -fōrmis (“having the form of”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pluː.riˈfoːr.mis/, [pɫuː.rɪˈfoːr.mɪs]
Adjective
plūrifōrmis (neuter plūrifōrme); third declension
- (post-classical) pluriform, having many forms, manifold, varied
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | plūrifōrmis | plūrifōrme | plūrifōrmēs | plūrifōrmia | |
Genitive | plūrifōrmis | plūrifōrmium | |||
Dative | plūrifōrmī | plūrifōrmibus | |||
Accusative | plūrifōrmem | plūrifōrme | plūrifōrmēs, plūrifōrmīs | plūrifōrmia | |
Ablative | plūrifōrmī | plūrifōrmibus | |||
Vocative | plūrifōrmis | plūrifōrme | plūrifōrmēs | plūrifōrmia |
References
- pluriformis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pluriformis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette