ploegen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈplu.ɣə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: ploe‧gen
- Rhymes: -uɣən
Etymology 1
From Middle Dutch ploegen. Equivalent to ploeg + -en.
Verb
ploegen
- to plough
Inflection
| Inflection of ploegen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ploegen | |||
| past singular | ploegde | |||
| past participle | geploegd | |||
| infinitive | ploegen | |||
| gerund | ploegen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ploeg | ploegde | ||
| 2nd person sing. (jij) | ploegt | ploegde | ||
| 2nd person sing. (u) | ploegt | ploegde | ||
| 2nd person sing. (gij) | ploegt | ploegde | ||
| 3rd person singular | ploegt | ploegde | ||
| plural | ploegen | ploegden | ||
| subjunctive sing.1 | ploege | ploegde | ||
| subjunctive plur.1 | ploegen | ploegden | ||
| imperative sing. | ploeg | |||
| imperative plur.1 | ploegt | |||
| participles | ploegend | geploegd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aanploegen
- afploegen
- beploegen
- doorploegen
- inploegen
- losploegen
- omploegen
- onderploegen
- opploegen
- terugploegen
- uitploegen
Descendants
- Jersey Dutch: pluge
- → Papiamentu: plu, plug, ploeg
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
ploegen
- Plural form of ploeg
Anagrams
- gelopen
Middle Dutch
Etymology
From ploech + -en.
Verb
ploegen
- to plough
Inflection
This verb needs an inflection-table template.
Descendants
- Dutch: ploegen
- Limburgish: plógke
Further reading
- Verwijs, E.; Verdam, J. (1885–1929), “ploegen”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN
West Frisian
Noun
ploegen
- plural of ploege
Noun
ploegen
- plural of ploech