ploege
Dutch
Verb
ploege
- (archaic) singular present subjunctive of ploegen
West Frisian
Etymology
From Old Frisian plōch, from Proto-Germanic *plōgaz.
Noun
ploege c (plural ploegen, diminutive ploechje)
- plough
Alternative forms
- ploech
Further reading
- “ploege”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011