plicht
Dutch
Etymology
From Middle Dutch plicht, from Old Dutch *pliht, from Proto-Germanic *plihtiz. Cognate to German Pflicht and English plight.
Pronunciation
- IPA(key): /plɪxt/
audio (file) - Rhymes: -ɪxt
Noun
plicht f (plural plichten, diminutive plichtje n)
- duty, obligation
Derived terms
- verplichten
- plichtsbewust