apokryf
Polish
Etymology
Borrowed from Latin apocryphus, from Ancient Greek ἀπόκρυφος (apókruphos).
Pronunciation
- IPA(key): /aˈpɔk.rɨf/
Audio (file) - Rhymes: -ɔkrɨf
- Syllabification: a‧pok‧ryf
Noun
apokryf m inan
- (biblical) Apocrypha, apocryphal work (writings recognized by some but not all Christians)
- apocrypha (writing of a doubtful authorship)
Declension
Declension of apokryf
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | apokryf | apokryfy |
genitive | apokryfu | apokryfów |
dative | apokryfowi | apokryfom |
accusative | apokryf | apokryfy |
instrumental | apokryfem | apokryfami |
locative | apokryfie | apokryfach |
vocative | apokryfie | apokryfy |
Derived terms
adjectives
- apokryficzny
- apokryfowy
noun
- apokryficzność
Further reading
- apokryf in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- apokryf in Polish dictionaries at PWN