platicus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek πλατικός (platikós).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈpla.ti.kus/, [ˈpɫa.tɪ.kʊs]
Adjective
platicus (feminine platica, neuter platicum); first/second declension
- compendious, general
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | platicus | platica | platicum | platicī | platicae | platica | |
Genitive | platicī | platicae | platicī | platicōrum | platicārum | platicōrum | |
Dative | platicō | platicō | platicīs | ||||
Accusative | platicum | platicam | platicum | platicōs | platicās | platica | |
Ablative | platicō | platicā | platicō | platicīs | |||
Vocative | platice | platica | platicum | platicī | platicae | platica |
Derived terms
- platicē
References
- platicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- platicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette