plaskać

plaskać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *plěskati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈplas.kat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -askat͡ɕ
• Syllabification: plas‧kać

Verb

plaskać impf (perfective plasnąć)

1. (transitive, colloquial) to slap, to smack, to tap

   Synonyms: klapać, pacać

Conjugation

Conjugation of plaskać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		plaskać
present tense	1st	plaskam			plaskamy
	2nd	plaskasz			plaskacie
	3rd	plaska			plaskają
	impersonal	plaska się
past tense	1st	plaskałem	plaskałam		plaskaliśmy	plaskałyśmy
	2nd	plaskałeś	plaskałaś		plaskaliście	plaskałyście
	3rd	plaskał	plaskała	plaskało	plaskali	plaskały
	impersonal	plaskano
future tense	1st	będę plaskał, będę plaskać	będę plaskała, będę plaskać		będziemy plaskali, będziemy plaskać	będziemy plaskały, będziemy plaskać
	2nd	będziesz plaskał, będziesz plaskać	będziesz plaskała, będziesz plaskać		będziecie plaskali, będziecie plaskać	będziecie plaskały, będziecie plaskać
	3rd	będzie plaskał, będzie plaskać	będzie plaskała, będzie plaskać	będzie plaskało, będzie plaskać	będą plaskali, będą plaskać	będą plaskały, będą plaskać
	impersonal	będzie plaskać się
conditional	1st	plaskałbym	plaskałabym		plaskalibyśmy	plaskałybyśmy
	2nd	plaskałbyś	plaskałabyś		plaskalibyście	plaskałybyście
	3rd	plaskałby	plaskałaby	plaskałoby	plaskaliby	plaskałyby
	impersonal	plaskano by
imperative	1st	niech plaskam			plaskajmy
	2nd	plaskaj			plaskajcie
	3rd	niech plaska			niech plaskają
active adjectival participle		plaskający	plaskająca	plaskające	plaskający	plaskające
passive adjectival participle		plaskany	plaskana	plaskane	plaskani	plaskane
contemporary adverbial participle		plaskając
verbal noun		plaskanie

Derived terms

nouns

• plaskacz
• plaskun

 

Further reading

• plaskać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• plaskać in Polish dictionaries at PWN