apodictisch
Dutch
Etymology
From Latin apodīcticus, from Ancient Greek ἀποδεικτός (apodeiktós, “demonstrable”), from ἀποδείκνυμι (apodeíknumi, “demonstrate”). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Pronunciation
- IPA(key): /ɑ.poːˈdɪk.tis/
Audio (file) - Hyphenation: apo‧dic‧tisch
Adjective
apodictisch (not comparable)
- apodictic
- 2007, Connie Palmen, Lucifer, p. 322
- ‘Hoe ik me ook af en toe erger aan haar apodictische redeneringen en aan de besliste manier waarop ze de wereld verdeelt in twee of drie soorten mensen, dit keer was het verhelderend.’
- ‘However from time to time I’m annoyed by her apodictic reasonings and by the decided way in which she divides the world in two or three types of people, this time it was elucidating.’
- ‘Hoe ik me ook af en toe erger aan haar apodictische redeneringen en aan de besliste manier waarop ze de wereld verdeelt in twee of drie soorten mensen, dit keer was het verhelderend.’
- 2007, Connie Palmen, Lucifer, p. 322
Inflection
| Inflection of apodictisch | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | apodictisch | |||
| inflected | apodictische | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | apodictisch | |||
| indefinite | m./f. sing. | apodictische | ||
| n. sing. | apodictisch | |||
| plural | apodictische | |||
| definite | apodictische | |||
| partitive | apodictisch | |||