plaetse
Middle Dutch
Etymology
Borrowed from Old French place.
Noun
plāetse or plâetse f
- courtyard, place
- square, open area
- battlefield
- place, location
Inflection
This noun needs an inflection-table template.
Descendants
- Dutch: plaats
- Limburgish: plaotsj, plaatsj
Further reading
- “plaetse”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E.; Verdam, J. (1885–1929), “plaetse”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN