apoculatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of apoculō.
Participle
apoculātus m (feminine apoculāta, neuter apoculātum); first/second declension
- left
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | apoculātus | apoculāta | apoculātum | apoculātī | apoculātae | apoculāta | |
| Genitive | apoculātī | apoculātae | apoculātī | apoculātōrum | apoculātārum | apoculātōrum | |
| Dative | apoculātō | apoculātae | apoculātō | apoculātīs | apoculātīs | apoculātīs | |
| Accusative | apoculātum | apoculātam | apoculātum | apoculātōs | apoculātās | apoculāta | |
| Ablative | apoculātō | apoculātā | apoculātō | apoculātīs | apoculātīs | apoculātīs | |
| Vocative | apoculāte | apoculāta | apoculātum | apoculātī | apoculātae | apoculāta | |