plaats
See also: plåts
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /plaːts/
- Rhymes: -aːts
audio (file)
Etymology 1
From Middle Dutch plāetse, from Old French place.
Noun
plaats f (plural plaatsen, diminutive plaatsje n)
- place, position
- town, city
- place, location in a text
- space, especially free space
- Deze extensie neemt veel plaats in beslag.
- This extension takes up a lot of space.
- (dialectal) square, plaza (paved open space of any size in a town or near a building)
- (dialectal) farm
Derived terms
- binnenplaats
- boerenplaats
- buitenplaats
- cultusplaats
- geboorteplaats
- havenplaats
- herinneringsplaats
- plaatsen
- plaatsvervanger
- plaatsvinden
- schuilplaats
- verblijfplaats
- verplaatsen
- woonplaats
Descendants
- Afrikaans: plaas
Etymology 2
See the etymology of the main entry.
Verb
plaats
- first-person singular present indicative of plaatsen
- imperative of plaatsen
Anagrams
- slaapt