plaanu
Ingrian
Etymology
Borrowed from Russian план (plan). Compare Estonian plaan.
Pronunciation
- (Soikkola) IPA(key): /ˈplɑːnu/
- Hyphenation: plaa‧nu
Noun
plaanu (genitive plaanun, partitive plaanua)
- plan
- 1936, N. A. Iljin and V. I. Junus, Bukvari iƶoroin șkouluja vart, Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 61:
- Pitää plaanu täyttää,
- It's necessary to fulfill the plan,
- form
Declension
| Declension of plaanu (type 4/koivu, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | plaanu | plaanut |
| genitive | plaanun | plaanuin, plaanuloin |
| partitive | plaanua | plaanuja, plaanuloja |
| illative | plaanuu | plaanuihe, plaanuloihe |
| inessive | plaanuus | plaanuis, plaanulois |
| elative | plaanust | plaanuist, plaanuloist |
| allative | plaanulle | plaanuille, plaanuloille |
| adessive | plaanuul | plaanuil, plaanuloil |
| ablative | plaanult | plaanuilt, plaanuloilt |
| translative | plaanuks | plaanuiks, plaanuloiks |
| essive | plaanunna plaanuun | plaanuinna, plaanuloinna plaanuin, plaanuloin |
| exessive1) | plaanunt | plaanuint, plaanuloint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||