piscinalis
Latin
Etymology
From piscīna (“bath, pond”) + -ālis.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pis.kiːˈnaː.lis/, [pɪs̠kiːˈnäːlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /pi.ʃiˈna.lis/, [piʃiˈnɑːlis]
Adjective
piscīnālis (neuter piscīnāle); third-declension two-termination adjective
- of or belonging to a bath
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | piscīnālis | piscīnāle | piscīnālēs | piscīnālia | |
Genitive | piscīnālis | piscīnālium | |||
Dative | piscīnālī | piscīnālibus | |||
Accusative | piscīnālem | piscīnāle | piscīnālēs piscīnālīs | piscīnālia | |
Ablative | piscīnālī | piscīnālibus | |||
Vocative | piscīnālis | piscīnāle | piscīnālēs | piscīnālia |
Descendants
- English: piscinal
References
- piscinalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- piscinalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette